1. Samuel 14:21-27

« 1. Samuel 13 | 1. Samuel 14 | 1. Samuel 15 »
21Daha önce Filistliler'in yanında yer alıp onların ordugahına katılan İbraniler bile saf değiştirerek Saul'la Yonatan'ın yanındaki İsrail birliklerine katıldılar. 22Efrayim dağlık bölgesinde gizlenen İsrailliler de Filistliler'in kaçtığını duyunca onları savaş alanında kovalamaya başladılar. 23Böylece RAB İsrail'i o gün zafere ulaştırdı. Savaş Beytaven'in ötesine dek yayıldı.
24O gün İsrailliler bitkindi. Çünkü Saul, “Ben düşmanlarımdan öç alıncaya kadar, akşama dek kim yemek yerse lanetli olsun!” diye halka ant içirmişti. Bu yüzden de kimse bir şey yememişti.
25-26Derken, her yanı bal dolu bir ormana vardılar. Askerler ormana girince, toprakta akan balları gördüler. Ne var ki, içtikleri anttan korktukları için hiçbiri bala dokunmadı. 27Yonatan babasının halka ant içirdiğini duymamıştı. Elindeki değneği uzatıp ucunu bal gümecine batırdı. Biraz bal tadar tatmaz gözleri parladı.
« 1. Samuel 13 | 1. Samuel 14 | 1. Samuel 15 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

14:23 Böylece RAB İsrail’i o gün zafere ulaştırdı Bkz. 1Sa.11:6,1Sa.11:10, 12,15; krş. 1Sa.11:13.
14:24-46 Saul’un İsrail halkı için uygun bir kral olmadığını gösteren davranışları anlatılır. Saul’un, RAB’be ve halkına hizmet etmek yerine gitgide artan benmerkezciliği, zamanla onu öteki ulusların krallarından farksız hale getirir (1Sa.8:5).
14:24 bitkindi Saul, birliklerine gereksiz yere oruç tutturmuştu (1Sa.14:29-30). lanetli olsun Ant içmek önemli ve bağlayıcı bir eylemdir (bkz. 1Sa.14:28), çünkü andını yerine getirmeyen kişi, andına tanık gösterdiği Tanrı’ya hesap vermek durumunda kalacaktır (bkz. Mat.5:33-37’ye ait not). Ben düşmanlarımdan öç alıncaya kadar Saul Filistliler’le, RAB’bi onurlandırmak veya RAB’bin halkının güvenliğini sağlamak amacıyla değil, kişisel intikam hırsıyla savaşıyordu (krş. 1Sa.14:6,1Sa.14:10,1Sa.14:12).

Videolar

1. Samuel Girişi

Bu kitap adını, ilk bölümlerinde konu edilen Peygamber Samuel'den alır. İsrail'in "Hakimler" döneminden krallığa geçiş olaylarını konu eder. İsrail yönetiminde meydana gelen bu değişiklik üç kişinin çevresinde yoğunlaşır: Hakimlerin sonuncusu Samuel, İsrail'in ilk kralı Saul ve Davut.

Bu kitabın konusu Eski Antlaşma'nın öbür kitaplarındaki gibi, Tanrı'ya bağlılığın başarıyı, Tanrı'ya itaatsizliğin yıkımı getireceğinin vurgulanmasıdır. Bu konu Kâhin Eli'ye 2:30 ayetinde açıklanmıştır: "Beni onurlandıranı ben de onurlandırırım. Ama beni saymayan küçük düşürülecek."

Kitapta krallığın kuruluşuyla ilgili değişik tepkilerden söz edilir. Rab'bin kendisi İsrail'in kralı olarak bilinirdi. Halkın bir kral istemesi karşısında Rab yine de onlar için bir kral seçti. Ama gerçek şu ki, kral da halk da Tanrı'nın yönetimi altında yaşıyordu (2:7-10). Yoksul zengin, bütün halkın hakları Tanrı'nın Yasası uyarınca eşit bir şekilde korunuyordu.

1. ve 2. Samuel kitapları Septuaginta'da 1. ve 2. Krallar diye bilinir.

Ana Hatlar:

1:1-7:17 Hakim olarak Samuel
8:1-10:27 Saul'un kral oluşu
11:1-15:35 Kral Saul'un ilk yılları
16:1-30:31 Davut ile Saul
31:1-13 Saul'la oğullarının ölümü
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş